kambanellis.gr

Η θεατρική ομάδα «Πτωχαλαζόνες» παρουσιάζει την κωμωδία του Ιάκωβου Καμπανέλλη «O Μπαμπάς O Πόλεμος» σε σκηνοθεσία Κώστα Παπακωνσταντίνου και παραγωγή «Ξανθίας» ΑΜΚΕ στο θέατρο Olvio, κάθε Σάββατο και Κυριακή στις 21.00, από 18 Νοεμβρίου.

Το θεατρικό έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη «Ο μπαμπάς ο πόλεμος» γράφτηκε το 1952 στην πρώτη του μορφή, αλλά ευτύχησε να παρουσιαστεί μόλις το 1979, από το θέατρο Τέχνης. Πρόκειται για μια πολυπρόσωπη κωμωδία εμπνευσμένη από το ιστορικό γεγονός της πολιορκίας της Ρόδου από τον Δημήτριο τον Πολιορκητή, το 305 π.Χ., με την οποία ο Καμπανέλλης σατιρίζει σύγχρονα ήθη και πάθη. Όπως ο ίδιος αναφέρει: «Το ερέθισμα που κατέληξε στην κωμωδία Ο Μπαμπάς ο Πόλεμος – ακατάλληλο από πρώτη άποψη για Κωμωδία - το έδωσε η ψυχροπολεμική ένταση που ακολούθησε τις μεγάλες προσδοκίες. Η ελπίδα πως ο πόλεμος που λίγα χρόνια πριν είχε τελειώσει ήταν ο τελευταίος πόλεμος έμοιαζε με παιδαριώδη αφέλεια. Η κατάσταση ήταν και τότε θολή και απειλητική. Οι σύμμαχοι σαν να είχαν μολυνθεί από το κακό που πολέμησαν και γίνηκαν και νικητές και διάδοχοι του.»

Μια κωμωδία καταστάσεων με αλλεπάλληλες ανατροπές που ευελπιστεί να χαρίσει, τελικά, στους θεατές μια απολαυστική ώρα ψυχικής ανάτασης και ευφορίας.

Μια ευτυχής συνεύρεση στον Κήπο του Μουσείου, τη Δευτέρα 25 Σεπτεμβρίου 2023, στην παρουσίαση του βιβλίου Από Σκηνής Και Από Πλατείας. Οι εκδόσεις Κέδρος προσκάλεσαν να μιλήσουν για τον Ιάκωβο Καμπανέλλη και το βιβλίο τους Βασίλη Αλεξίου, Σπύρο Αραβανή και Παναγιώτη Μέντη. Αποσπάσματα διάβασαν οι Ευγενία Αποστόλου, Μπάμπης Χατζηδάκης και Κατερίνα Καμπανέλλη. Μια ωραία βραδια, σε εναν ωραιο κήπο, με ωραιους ανθρώπους.

Το βιβλίο του Ιάκωβου Καμπανέλλη κυκλοφορεί ξανά, αυτήν τη φορά από τις Εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ και περιέχει κείμενα, συνεντεύξεις και ομιλίες του μεγάλου Έλληνα δημιουργού καθώς και σχόλια των Κώστα Γεωργουσόπουλου, Καρόλου Κουν και Τάσου Λιγνάδη για τη θεατρική πορεία και το έργο του.

Σκέφτομαι κάπου κάπου πόσο μοιάζει το θέατρο μ’ αυτό που κάνουμε καμιά φορά στη ζωή όταν καλούμε κάποιον με τον οποίο έχουμε μια διαφορά για «να κουβεντιάσουμε το θέμα». Και πόσο, ακόμα πιο πολύ, μοιάζει με το θέατρο μια τέτοια δράση όταν τον καλούμε για «να το ξανακουβεντιάσουμε». Τι κάνουμε τότε μ’ αυτό τον άλλο, ή μ’ αυτούς τους άλλους, αν η διαφορά είναι ανάμεσα σε πιο πολλούς; Συναντιόμαστε στο μέρος που ορίζουμε και εκεί ο καθένας έρχεται (περίπου) έτοιμος για την αντιπαράθεση. Παίρνει ή ξαναπαίρνει ο καθένας τη θέση που υποστηρίζει, αναφέρεται η προϊστορία της διαφοράς και τα συμβάντα, αν υπάρχουν και τέτοια. Κάποιοι ξαναζούν με πάθος όσα ένιωσαν κι όσα συνέβησαν, το σωστό ή το δίκιο διεκδικούνται από διάφορες θέσεις και διαφορετικές αντιλήψεις. Το επίμαχο θέμα φανερώνεται ολοένα και πιο πολύ, ενώ ταυτόχρονα φανερώνονται σε βάθος και οι αντίδικοι. Οι χαρακτήρες τους παίρνουν το είδος τους και το σχήμα τους, κι όσο πιο πολύ πασχίζει ο καθένας τους να κρίνει τον άλλο, τόσο πιο πολύ κρίνεται ο ίδιος, με κατάληξη το να βρεθούν όλοι τους ή οι πιο δραστήριοι σε μια ώρα κρίσεως. Ανελέητης μάλιστα κρίσεως, αφού ό,τι πεις είναι πια αμετάκλητα ακουσμένο κι ό,τι κάμεις αμετάκλητα ιδωμένο.

Ο Δήμος Νάξου και Μικρών Κυκλάδων σε συνεργασία με τη Θεατρική Εταιρεία ΜΠΟΕΜ και τη Λέσχη Φιλίας Γκράβας του Δήμου Αθηναίων, παρουσιάζουν μια βραδιά με τραγούδια και αποσπάσματα από τα έργα του σπουδαίου θεατρικού συγγραφέα Ιάκωβου Καμπανέλλη σήμερα, Τρίτη 25 Ιουλίου, στις 21:00, στο Θεατρικό Μουσείο «Ι. Καμπανέλλης».

Με αφορμή τη στιχουργική του ιδιότητα, ο Ιάκωβος Καμπανέλλης συνεργάζεται με τους τρεις από τους μεγαλύτερους Έλληνες συνθέτες: τον Μάνο Χατζιδάκι, τον Μίκη Θεοδωράκη και τον Σταύρο Ξαρχάκο. Από το πρώτο του ποίημα με τίτλο «Νάξος» μέχρι τα τραγούδια που ακούγονται στο Παραμύθι χωρίς Όνομα, στο Μεγάλο μας Τσίρκο, στην Γειτονιά των Αγγέλων και στον Εχθρό Λαό, η σχέση του Καμπανέλλη με την ποίηση μετρά περίπου πενήντα χρόνια. Όμως ο ίδιος δεν θεωρεί τον εαυτό του στιχουργό ούτε ποιητή, μόνο θεατρικό συγγραφέα. Ο ίδιος έλεγε «Δεν γράφω στίχους μόνο και μόνο για να μελοποιηθούν και να γίνουν επιτυχίες. Πρέπει να υπάρχει λόγος γι’ αυτά τα τραγούδια». Και πράγματι έγραφε στίχους όταν ένιωθε ότι «Υπάρχουν στη ζωή καταστάσεις που δεν τις χωράει ο λόγος. Και τότε ή παραχωρεί τη θέση του στη σιωπή ή τρελαίνεται και γίνεται στίχος ή ξανατρελαίνεται και γίνεται τραγούδι».

Σε αυτήν τη μουσική παράσταση ακούγονται αποσπάσματα και τραγούδια από τα έργα «Παραμύθι χωρίς Όνομα», «Το Μεγάλο μας Τσίρκο», «Η Γειτονιά των Αγγέλων», καθώς και από το μυθιστόρημα «Μαουτχάουζεν» που αποτελεί μια προσωπική καταγραφή της εμπειρίας του συγγραφέα ως πολιτικού κρατούμενου, στο στρατόπεδο συγκεντρώσεως Μαουτχάουζεν.

Συντελεστές
Καλλιτεχνική επιμέλεια: Γεωργία Παρασκευά
Διεύθυνση Χορωδίας: π. Ζαφείριος Κουτελιέρης
Αποσπάσματα παρουσιάζουν οι ηθοποιοί: Λουκία Λαγού και Γιάννης Μπόγρης
Φιλική συμμετοχή: Η Χορωδία της Λέσχης Φιλίας Γκράβας του Δήμου Αθηναίων
Στο πιάνο: Ο Χρήστος Κουτελιέρης

Το Εθνικό Θέατρο και το Θέατρο Τέχνης, στο πλαίσιο «Έτους Ιάκωβου Καμπανέλλη» που ανακήρυξε το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού για τη συμπλήρωση 100 ετών από τη γέννησή του, διοργανώνουν τη Δευτέρα 9 Ιανουαρίου στην Κεντρική Σκηνή του Κτηρίου Τσίλλερ μια Βραδιά μνήμης για τον μεγάλο μας θεατρικό συγγραφέα. ».

Ο Ιάκωβος Καμπανέλλης, σε μία ακούραστη και εξαιρετικά γόνιμη πορεία εξήντα και πλέον χρόνων που καθόρισε την πορεία της σύγχρονης ελληνικής δραματουργίας, ανέπτυξε μια ιδιαίτερα σημαντική σχέση με τους δύο φορείς καθώς το Θέατρο Τέχνης υπήρξε ο χώρος που τον ανέδειξε, το θεατρικό του σπίτι, όμως παράλληλα η σχέση του με το Εθνικό Θέατρο υπήρξε καθοριστική και αναπτύχθηκε σε πολλά επίπεδα.

Στην τιμητική αυτή βραδιά άνθρωποι του θεάτρου οι οποίοι είτε συνεργάστηκαν προσωπικά με τον Ιάκωβο Καμπανέλλη, είτε τα έργα του διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στην καλλιτεχνική τους πορεία, θα μοιραστούν τις αναμνήσεις και τις εμπειρίες τους με αφορμή παραστάσεις έργων του που ανέβηκαν στο Εθνικό Θέατρο και στο Θέατρο Τέχνης και στις οποίες συμμετείχαν.

Εισαγωγική ομιλία θα γίνει από την κόρη του συγγραφέα, Κατερίνα Καμπανέλλη. Στη συζήτηση συμμετέχουν η Μαρίνα Ασλάνογλου, ο Δημήτρης Δεγαΐτης, η Άνδρη Θεοδότου, ο Κωστής Καπελώνης, η Μαρία Κεχαγιόγλου, η Μαρία Κωνσταντάρου, ο Παναγιώτης Μέντης, ο Παντελής Παπαδόπουλος, ο Γιάννος Περλέγκας και ο Μπάμπης Χατζηδάκης, ενώ τον συντονισμό έχει αναλάβει η καλλιτεχνική διευθύντρια του Θεάτρου Τέχνης Μαριάννα Κάλμπαρη.

Επίσης, στην εκδήλωση θα μιλήσουν και οι ηθοποιοί και συντελεστές της παράστασης Η Στέλλα με τα κόκκινα γάντια του Ιάκωβου Καμπανέλλη που παρουσιάζεται φέτος σε συμπαραγωγή του Θεάτρου Τέχνης και του Εθνικού Θεάτρου σε σκηνοθεσία Γιάννου Περλέγκα.

Μια από τις σημαντικότερες αντιπολεμικές κωμωδίες του σύγχρονου Ελληνικού Θεάτρου, το εμβληματικό έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη, που φέτος τιμούμε τα 100 χρόνια από τη γέννησή του, «ζωντανεύει» από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος στη Σκηνή Σωκράτης Καραντινός της Μονής Λαζαριστών, σε σκηνοθεσία - δραματουργική επεξεργασία Κωνσταντίνου Ασπιώτη.

«Τo ερέθισμα που κατέληξε στην κωμωδία «Ό μπαμπάς ό πόλεμος» - ακατάλληλο από πρώτη άποψη για κωμωδία - το έδωσε η ψυχρο­ πολεμική ένταση που ακολούθησε τις μεγάλες προσδοκίες. Η ελπίδα πως ο πόλεμος που λίγα χρόνια πριν είχε τελειώσει ήταν ο τελευταίος πόλεμος έμοιαζε με παιδαριώδη αφέλεια. Η κατάσταση ήταν και τότε θολή κι απειλητική. Οι σύμμαχοι σαν να είχαν μολυνθεί από το κακό που πολέμησαν και γίνηκαν και νικητές και διάδοχοί του.

Η σκέψη να κάμω θέατρο αυτό τό ερέθισμα ήρθε τυχαία, όταν διαβάζοντας Παπαρρηγόπουλο διασκέδασα με την πολιορκία στη Ρόδο απ' το Δημήτριο τον Πολιορκητή - έτος 305 π.Χ. Φυσικά, διασκέδασα με όσα η παλιά αυτή ιστορία μ' έκανε να φαντάζομαι. 'Έτσι μού δόθηκε ό μύθος και οι θεατρικοί χαρακτήρες για ένα έργο που βέβαια θα μιλούσε για τωρινά ήθη και πάθη.»

Το έργο, ένα από τα πρώτα θεατρικά του Καμπανέλλη, καταφέρνει να περάσει στη σφαίρα του διαχρονικού πια, καθώς πρωτογραμμένο το 1951, και μιλώντας εκ του θέματος για το 305 π.Χ., μοιάζει δυστυχώς να γράφτηκε για την σημερινή μας εποχή, στον απόλυτο βαθμό. Παραθέτουμε τα λόγια του ίδιου του συγγραφέα – γραμμένα για το πρώτο ανέβασμα του έργου από το θέατρο Τέχνης (1980).